او خداوندي است كه مرگ و زندگي را آفريد تا بيازمايد كه كدامين از شما عمل نيكوتري دارد.

منصور ميگويد: امام صادق (ع) فرمود:

اي منصور، اين امر (گشايش به واسطه ظهور آخرين حجت الهي) به سويتان نخواهد آمد،

امامت حضرت مهدي (عج) در اعتقاد ما،

مگر بعد از اينكه مردم مأيوس ميگردند. همچنين سوگند به خدا، (اين امر نخواهد بود) مگر اينكه از همديگر جدا شده و آزمايش شويد (صفوف حق و باطل مشخص گردد) .... «1»

زيد شحام از امام صادق (ع) نقل ميكند كه فرمود:

حضرت صالح (ع) مدتي از ميان قومش  پنهان شد ... سپس به سوي آنها آمد، در حالي كه به سه دسته تقسيم ميشدند: دستهاي كه او را انكار كردند و به او معتقد نگشتند، گروهي كه به او شك داشتند و عدهاي كه بر ايمان به صالح وفادار باقي ماندند. حضرت صالح (ع) ابتدا به سوي گروه دوم رفت و به آنان گفت: من صالح هستم. آنان او را تكذيب كردند و از خود راندند و گفتند: خداوند از تو بيزار باشد، همانا صالح به شكل تو نبود.

سپس به سوي دسته اول رفت. آنان نيز او را نپذيرفتند و به شدت وي را رد كردند. بعد به طرف گروه مؤمن رفت و فرمود: من صالح هستم. آنان گفتند: به ما خبري بده كه توسط آن يقين كنيم تو همان صالح هستي (و تغيير قيافهات مهم نيست)؛ زيرا ترديدي نداريم كه خداوند انسان را به هر شكلي كه بخواهد درميآورد ... صالح به آنان گفت: من همان صالحي هستم كه ناقه را برايتان آورد.

آنان گفتند: راست گفتي، حال ناقه صالح چه نشانهاي داشت؟ او پاسخ داد: يك نوبت آشاميدن آب مال شما و يك نوبت هم مخصوص ناقه بود. آنان گفتند: به خداوند و به آنچه تو آوردي ايمان داريم ....

سپس حضرت صادق (ع) فرمود:

همانا قائم (عج) مانند صالح خواهد بود (كه غيبتش موجب ميشود عدهاي از پيروانش در او به شك و ترديد افتند و عدهاي نيز انكارش نمايند و همه آنان نميتوانند از آزمايش غيبت، موفق بيرون آيند.)